Emiliano D’Auria και Lorenzo De Finti: δυο Ιταλοί πιανίστες με καινούριες δουλειές στη νορβηγική Losen records και οι δυο με την τρομπέτα σε πρώτο πλάνο.

Δεν είναι εύκολο να βρεις πολλές πληροφορίες για τον Emiliano D’Auria από το Άσκολι Πιτσένο. Το 2022 κυκλοφόρησε από την ίδια εταιρία το “In–Equilibrio” και τώρα επανέρχεται με το “First rain” με το ίδιο ακριβώς γκρουπ, με τη διαφορά ότι η νέα αυτή ηχογράφηση έγινε στο Giske, ένα νησάκι βόρεια του Bergen. Το γκρουπ περιλαμβάνει τον Luca Aquino (τρομπέτα, φλούγκελχορν), τον Giacomo Ancillotto (κιθάρα), τον Dario Miranda (κοντραμπάσο) και τον Ermanno Baron (ντραμς).

Η μετακίνηση αυτή προς τον βορρά είναι πολύ αισθητή, αφού τα μεσογειακά χρώματα που χαρακτήριζαν το “In-Equilibrio” συνυπάρχουν εδώ με τον Nordic ήχο. Τα περισσότερα κομμάτια, με διάρκεια μεταξύ τριών και έξι λεπτών, έχουν μελαγχολικά θέματα, αργό κατά κανόνα τέμπο και βαριά, έντονα φορτισμένη ατμόσφαιρα. Ανάμεσά τους παρεμβάλλονται τρία πολύ σύντομα αριθμημένα ιντερλούδια με τον τίτλο “Entr’ act”, πιο αφηρημένα στη δομή και την εξέλιξή τους, που λειτουργούν σαν παρενθέσεις. Έξοχα λυρικό το κομμάτι που έχει τον τίτλο του άλμπουμ, με την όμορφη μελωδία να κινείται πάνω σε ένα συνεχώς επαναλαμβανόμενο μοτίβο από το αριστερό χέρι του D’Auria. Και από την άλλη ηλεκτρισμένο ροκ από την κιθάρα του Ancillotto στο με κίνηση εμβατηρίου “Social Melancholy”. Το δεκάλεπτο “The Storm and The Stillness” στο κλείσιμο του άλμπουμ έχει πολύ ενδιαφέρουσα και πολυεπίπεδη εξέλιξη, με τη μελωδική κίνηση του πιάνου να θυμίζει Brad Mehldau και δυνατά σόλο από την τρομπέτα και τα ντραμς. Πιο ξεχωριστό κομμάτι αυτής της πολύ καλής νέας δουλειάς του Ιταλού πιανίστα είναι το “Birth and rebirth of the birds”, με μια όμορφη και καθαρά αισιόδοξη μελωδία και τόνους ενέργειας και ηλεκτρισμού από την κιθάρα αλλά και από τα ντραμς του Baron.

www.losenrecords.no

O Lorenzo De Finti έχει εκτενέστερη δισκογραφία και το “Lullabies from an unknown time” είναι η τέταρτη ηχογράφηση που κυκλοφορεί από τη Losen records. Είναι όμως η πρώτη που κάνει με ντούο, έχοντας μόνη παρέα την τρομπέτα του Fabrizio Bosso.

Από τη φύση του ένα σχήμα με πιάνο και τρομπέτα έχει μια τάση προς την αφαίρεση και τον λυρισμό. Πόσο μάλλον αν καταπιάνεται με νανουρίσματα, όπως λέει και ο τίτλος του άλμπουμ. Συνθέσεις που έγραψε ο πιανίστας, οι οποίες συνοδεύονται από τρεις διασκευές: μιας σύνθεσης του Stravinsky, του “Chrystal silence” του Chick Corea και ενός παραδοσιακού σκοπού της Βενεζουέλας.

«Δεν υπάρχει άλλη μουσική που να μας ενώνει περισσότερο, από τη μελωδία που έχει τη δύναμη να μας συνοδεύει από τη μια διάσταση στην άλλη», γράφει το σημείωμα στο εσωτερικό του CD, «από το φως στο σκοτάδι, από την πραγματικότητα στο όνειρο».

Οι τίτλοι δίνουν εκ των προτέρων το πλαίσιο στο οποίο κινείται η μουσική: εσωτερικότητα, νοσταλγία, μοναξιά, απουσία θορύβων, νυχτερινή ηρεμία. Ο De Finti ξεκινά σε όλα σχεδόν τα κομμάτια μόνος, παίζοντας αραιές γραμμές, που κοιτάζουν πάντα προς τα μέσα, αναζητώντας τη γαλήνη. Η είσοδος του Bosso γίνεται με απλές μελωδίες, που εμπλουτίζονται διαρκώς δουλεύοντας την ατμόσφαιρα με μελαγχολικούς τόνους και σποραδικές εξάρσεις. Ένα άλμπουμ για ιδιαίτερες, εσωτερικές στιγμές.

https://lorenzodefinti.com