Αρκετά παλιός στη νορβηγική σκηνή ο ντράμερ Sverre Gjørvad, από τη στιγμή που εντάχθηκε στο δυναμικό της Losen records μπήκε στον ρυθμό να κυκλοφορεί κάθε χρόνο και μια καινούρια δουλειά. Το υψηλής αισθητικής “Voi River” (2019) ήταν γεμάτο ποικιλομορφία και εκπλήξεις, ενώ το “Elegy of Skies” (2020) εστίαζε περισσότερο στον λυρισμό και την εσωτερικότητα. Πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησε το τρίτο στη σειρά άλμπουμ του και έχει τον τίτλο “Time to Illuminate Earth”

Όπως και στα προηγούμενα δύο χρησιμοποιεί τους ίδιους μουσικούς: την πιανίστα Herborg Rundberg, τον κιθαρίστα Kristian Svalestad Olstad και τον μπασίστα Dag Okstad, με μόνη διαφορά την προσθήκη φαγκότου από τον Embrik Snerteσε δύο κομμάτια. Μια ακόμη ομοιότητα είναι ότι όλο το υλικό το έχει γράψει κι αυτή τη φορά ο Gjørvad, και πάλι με μόνη εξαίρεση μια «περίεργη» διασκευή, με την έναρξη κιόλας: το “All of a sudden (it’s too late)” των XTC, που το μελωδικό του θέμα αφήνεται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου στο φαγκότο. Επιλογή που όπως και το “Here Comes the Sun” και το “Mercy” (των Prefab Sprout) που είχε διασκευάσει στα προηγούμενα άλμπουμ, δείχνει τα ακούσματα που είχε μεγαλώνοντας.

Κατά τα άλλα το υλικό του άλμπουμ μοιάζει περισσότερο με εκείνο του “Voi River”, από την άποψη τού ότι συνδυάζει κι αυτό πολλές επιρροές κι έχει κάπως απρόσμενη εξέλιξη.

Υπάρχουν υποβλητικά και όμορφα σκηνοθετημένα θέματα που λειτουργούν περισσότερο με κινηματογραφική ροή στο background, όπως το “Dismantle”, το “Jordi Roca y Laia Costa” και το “Swedish Braids”. Παρεμβάλλονται όμως και στιγμές, όπως το αβανγκαρντίστικο και αυτοσχεδιαστικό “The neighbourhood pond” και το σύντομο “Never Ever” που υπαινίσσεται μια αποδομημένη αφρικάνικη πολυρρυθμία. Και πάνω απ’ όλα το προγκρέσιβ ροκ του “Massively uncomfortable rock (c’ est la vie)”, που στέλνει στις παλιές μέρες του Robert Fripp με τους Κing Crimson.

Έχει πολλούς τρόπους ο Sverre Gjørvad να κρατά και να συναρπάζει τον ακροατή και το δείχνει με κάθε του δουλειά.

www.losenrecords.no