Πέθανε χθες 2 Απριλίου ο μεγάλος αργεντίνος σαξοφωνίστας Gato Barbieri σε ηλικία 83 ετών.

O Leandro Barbieri γεννήθηκε στην πόλη Rosario και ξεκίνησε να παίζει κλαρινέτο από δώδεκα ετών. Στη συνέχεια μεταπήδησε στο άλτο σαξόφωνο για να κατασταλάξει στο τενόρο. Στα μέσα της δεκαετίας του ’50 είχε αρχίσει να τραβάει πάνω του το ενδιαφέρον συμμετέχοντας στην ορχήστρα του Lalo Schifrin. Λόγω του τρόπου με τον οποίο γλιστρούσε με το σαξόφωνο ανά χείρας από κλαμπ σε κλαμπ στο Μπουένος Άιρες τού δόθηκε το προσωνύμιο Gato.

Αργότερα περιοδεύοντας πια με το δικό του γκρουπ στην Ευρώπη, γνώρισε τον Don Cherry μέσω του οποίου ήλθε σε επαφή με τη νέα σκηνή της avant-garde jazz. Επηρεασμένος από σαξοφωνίστες όπως ο Coltrane, o Pharoah Sanders και ο Albert Ayler διαμόρφωσε τον χαρακτηριστικό του βραχνό και πολύ μελωδικό ήχο, συνδυάζοντας την ελευθερία της μοντέρνας τζαζ με τους ρυθμούς της λατινικής Αμερικής. Το μοναδικό του στιλ θα μας μείνει αξέχαστο από τις ηχογραφήσεις με τη Liberation Music Orchestra του Charlie Haden, την ορχήστρα της Carla Bley και φυσικά τα δικά του άλμπουμ στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και τις αρχές του ’70. Η μεγαλύτερη διεθνής προβολή ήλθε με το σάουντρακ της ταινίας “Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι” του Bertolucci.

Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 στράφηκε προς μια πιο soul jazz, pop και εμπορική κατεύθυνση, με το σαξόφωνό του να διατηρεί πάντα την εκφραστική του δύναμη. Παρόλο που δεν σταμάτησε να παίζει, ο θάνατος της γυναίκας του Michele τον έκανε να αποτραβηχτεί από την έντονη μουσική δραστηριότητα. Τα τελευταία χρόνια η υγεία του είχε επιδεινωθεί. Ως αιτία του θανάτου του αναφέρεται η πνευμονία.