Ο σκεπαρνάς είναι ένα είδος χελιδονιού που μπορεί να πετά χωρίς διακοπή για πάνω από διακόσιες μέρες, κι όλο αυτό το διάστημα να τρέφεται και να κοιμάται στον αέρα. “Όπως αυτά τα πουλιά σηκώνονται πάνω από τον κόσμο, μπορούμε κι εμείς να ξεπεράσουμε όλα τα εμπόδια αν εξυψώσουμε το μυαλό μας και παραμείνουμε θετικοί” γράφει στο εξώφυλλο του καινούριου του CD – που απεικονίζει τρεις σκεπαρνάδες να σχηματίζουν ιπτάμενοι έναν κύκλο- το καναδέζικο Parker Abbott Trio, δίνοντάς του τον τίτλο “Elevation”.

H Teri Parker και ο Simeon Abbott, πιανίστες και κιμπορντίστες και οι δύο με έδρα το Τορόντο, άρχισαν να δουλεύουν μαζί πριν από μερικά χρόνια και το 2011 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ σαν ντούο. Δυο χρόνια αργότερα, στη δεύτερη δουλειά τους εμφανίστηκαν ως Parker Abbott Trio, έχοντας πλέον μαζί τους και τον ντράμερ Mark Segger και αυτή τη μορφή και ονομασία διατηρούν σε αυτήν, την τρίτη, δισκογραφική τους παρουσία.

Με το πλήθος των πληκτροφόρων που χρησιμοποιούν (ακουστικό πιάνο, χάμοντ, μουγκ, μελόντικα, γκλόγκενσπιελ και αρκετά ακόμη) η Parker και ο Abbott καλύπτουν μια μεγάλη ηχητική γκάμα και αντεπεξέρχονται με επάρκεια σε πολλαπλούς ρόλους, αιτιολογώντας με αυτόν τον τρόπο γιατί τους έλειπε μόνο η καθαρά ρυθμική υποστήριξη ενός ντράμερ για να φτάσουν στον ήχο ενός πλήρους συνόλου. Όλα τα κομμάτια, διάρκειας μεταξύ τριών και πέντε λεπτών, είναι δικές τους συνθέσεις. Σε καθένα από αυτά, όταν ένας από τους δύο πιανίστες παίζει τη μελωδία ή αυτοσχεδιάζει, ο άλλος κρατά πλάτες, παίζει τις μπασογραμμές και συχνά κάνει γεμίσματα που δίνουν την αίσθηση συνοδείας πνευστών.  Το “Octopus” και το “Apartment” έχουν την έντονη ρυθμική κίνηση των Medeski, Martin & Wood, το “Nothing Left To Eat” συνδυάζει τον λυρισμό με την αμεσότητα ενός καλού ποπ τραγουδιού και στο τέλος το “Maybe” με τη ζεστή γκρούβι ατμόσφαιρα, κυρίως λόγω του χάμοντ του Abbott, είναι εκείνο που μας φέρνει πιο κοντά στον παραδοσιακό τζαζ ήχο. Από τις πολλές όμορφες στιγμές του ιδιόμορφου πιάνο τρίο ξεχωρίζουν το “Everyday Grey” που θυμίζει το “When it Rains” του Brad Mehldau και κυρίως το ονειρικό και άκρως κινηματογραφικό “Night Song”.

https://www.parkerabbotttrio.com