Falkner Evans, “Through the lens”

Evans

Ο πιανίστας Falkner Evans, συγγενής του μεγάλου και διάσημου Αμερικανού συγγραφέα William Faulkner, ξεκίνησε τις προσωπικές του δουλειές πριν από είκοσι και πλέον χρόνια. Έχει από τότε συνεργαστεί με σπουδαίους μουσικούς όπως ο Cecil McBee, ο Matt Wilson και ο Steve Nelson. Τα τελευταία τρία χρόνια όμως ένα τραγικό γεγονός του έδωσε την αφορμή να ηχογραφεί εντελώς μόνος.

Μια φωτογραφική μηχανή αντίκα, στημένη σε τρίποδο και προστατευμένη από μια ομπρέλα, βρίσκεται σε αναμονή. Για να κρατήσει ίσως για πάντα κάποιες από τις στιγμές στην άδεια, λόγω της βροχής, πλατεία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία. Η φωτογραφία αυτή στο εξώφυλλο του καινούριου CD του Evans, τραβήχτηκε από τη γυναίκα του σε ένα παλιό, κοινό τους ταξίδι. Πολύ πριν δώσει η ίδια τέλος στη ζωή της, καθώς έπασχε από κατάθλιψη, η οποία επιδεινώθηκε στην περίοδο της πανδημίας.

Η φωτογραφία δίχως άλλο συμβολίζει και εκείνο που θέλησε να κάνει ο καλλιτέχνης με αυτό το σόλο πιάνο άλμπουμ: να απαθανατίσει μερικές από τις στιγμές που έζησε με τη σύντροφό του στα 30 σχεδόν χρόνια που έζησαν μαζί. Κάτι παρόμοιο είχε κάνει και στο προηγούμενο άλμπουμ του “Invisible worlds” το 2021, που ήταν κι εκείνο σόλο πιάνο. Η διαφορά τώρα είναι ότι όσα έπαιξε στο “Through the lens” (Consolidated Artists Publications) ήταν εξολοκλήρου αυτοσχεδιασμοί. Όπως λέει ο Evans, στο σπίτι του συνήθιζε να κάθεται στο πιάνο και να αυτοσχεδιάζει και συχνά η γυναίκα του τον ρωτούσε τι ήταν αυτό που έπαιζε. Όταν της απαντούσε ότι ήταν κάτι που μόλις του είχε έρθει στο μυαλό, εκείνη τον παρότρυνε να το δοκιμάσει και στο στούντιο. Τον περασμένο Μάιο αισθάνθηκε ότι ήταν έτοιμος να το τολμήσει, εκπληρώνοντας έστω και τόσο αργά την επιθυμία της.

Κοιτάζοντας βαθιά μέσα του ο πιανίστας χρειάστηκε χρόνο για να δώσει ήχο στη συναισθηματική του φόρτιση και να νιώσει τη μουσική να κυλά μέσα από τα δάχτυλά του. Έτσι τα τέσσερα από τα πέντε κομμάτια του άλμπουμ έχουν διάρκεια γύρω στα δέκα λεπτά. Χωρίς καμιά διάθεση εντυπωσιασμού, χωρίς πολλά στολίδια, πάντα σε αργό τέμπο και με έντονο λυρισμό, φτιάχνει μια σουίτα που επενδύει με τον πιο λεπτό και εύθραυστο τρόπο τις αναμνήσεις του. “Soul witness”, “Closeness… desire”, “Blues for Lucia”, “Living forever”, “Through the lens”. Πέντε τίτλοι γι’ αυτές τις «επί τόπου συνθέσεις», που όπως ο φωτογραφικός φακός του εξωφύλλου παγώνουν στιγμιότυπα της φευγαλέας ομορφιάς.

https://falknerevans.com

Tags: